De eerste keer

Hoi allemaal,

Oke, ik ga er toch maar aan beginnen. Mijn eerste reisverslag...

Die drie kleine woordjes (de eerste keer) zullen in dit reisverslag vaak terug komen en heel belangrijk zijn. Want laten we eerlijk zijn, dit is een reis die tot nu toe volkomen bestaat uit eerste keren.

Het begon allemaal al met voor het eerst alleen vliegen. Ja geen probleem zou je zeggen, maar eerlijk gezegd ben ik de afgelopen jaren gewoon dom achter de rest aangelopen en heb ik totaal zelf niet opgelet wat ik moet doen. Maar ach, dit was op zondag 16 februari, geen probleem. Alles liep gesmeerd en we vertrokken zelfs op tijd. Alleen jammer dat er naast mij een vies ruikende, zwaar lijvige en zwetende man zat... Maar voor de rest heb ik echt niets te klagen.

En daar was ik, drie uurtjes later, in het heerlijke Málaga. Ook nu ging eigenlijk alles gewoon goed en een uurtje later stond ik voor mijn appartement. Alleen erg jammer dat ik moest wachten tot ik mijn eigen sleutel kreeg, zodat ik lekker mijn kamer kon inruimen. Trouwens wel heel erg jammer, want ik moet ruim DRIE uur wachten tot ik naar binnen kon.. In de tussen tijd ben ik stad al een beetje wezen verkennen en tot mijn opluchting is de stad niet heel groot.

Uiteindelijk toch in me kamer. Een prima kamer, een groot bed en genoeg ruimte voor mij alleen. En daar komt ook nog eens bij kijken dat ik onwijs leuke huisgenootjes heb. Esther en Jorrit, uit Nederland. Wat dan op zich weer niet heel handig is voor mijn Spaans... Maar wat maakt het uit, ze zijn super gezellig. Al met al voelde ik me eigenlijk meteen goed hier en voelde het als een soort van thuis komen.

De volgende dag kon ik meteen aan de bak bij mijn stage. Mijn eerste dag. Heel leuk, was mijn eerste gedacht. Tot het moment dat iedereen Spaans begon te praten en ik totaal het spoor bijster was.. Ze spreken hier met een ongelofelijk accent, wat voor een beginneling, zoals ik, niet te doen is. Gelukkig zijn er hier een aantal die een klein woordje Engels spreken en die mij kunnen helpen. Hoe ga ik het voor elkaar krijgen om Spaans te spreken. Dit is de zin die de hele dag door me hoofd gaat. Oh en de zin, heeft me hierna onwijze hoofdpijn heeft opgeleverd. Tijdens het malen over deze zin, ben ik ook nog serieus bezig geweest met taken die ik moest doen voor het bedrijf.

Bij dit bedrijf ben ik nu al ruim twee weken aan het werk. En ik kan jullie vertellen, ik kan nog steeds geen woord Spaans... Vanaf volgende week ga ik meedoen aan een cursus, dus hopelijk wil het dan een beetje lukken.. Ik hou jullie op de hoogte;)

Oke, nu lijkt het alsof ik alleen maar aan het werk ben. Dat is niet zo. Ik ben bang dat ik de afgelopen twee en halve week 4 keer heb gekookt. Uiteten is gewoon zoveel leuker en de mensen hier zijn ook te leuk. Ik ben al een aantal keer uit geweest in een of andere club hier. Super leuk, alleen heel veel Spanjaarden. Wat natuurlijk niet heel verkeerd klinkt, ze doen alleen alsof ze nog nooit iemand hebben gezien met blond haar... Voor de rest is het uitgaan hier super leuk, maakt niet uit op welke dag. Dit zorgt er trouwens ook voor, dat ik al te vaak op mijn stage heb gezeten met een gigantische kater. Maar ach, ik denk dat ook dit erbij hoort. Oh, ik zei toch net dat de stad niet heel groot is? Toen was ik er nog niet achter hoe achterlijk veel kleine zijstraatjes deze stad heeft. Ik heb altijd gedacht dat ik een goed gevoel voor richting had. Nou bekijk het maar. Ik kan nog steeds me huis niet vinden!

Morgenavond ga ik samen met Esther, Jill, Jorrit, Majiu en Victor shoppen voor een carnavalsoutfit. Want ja, wij gaan naar Cádiz. Hier schijnt de carnaval echt gigantisch te zijn en dat gaan wij vieren. Ik heb zelfs in Nederland nog nooit echt carnaval gevierd, dus dit wordt de eerste keer! Hé De Eerste Keer!! Alweer!!

Nou ja, ik denk dat dit het tot nu toe is.. ik ga maar weer even verder met werken!

Tot snel en Dikke Spaanse kussen voor jullie!!!